Alle Laverdisten rijvaardig!!?

In de loop der jaren ben ik als motorrijder meermalen door het oog van de naald gekropen als het gaat om het ontsnappen aan ongelukken. Door adequaat te reageren en het toepassen van een klein beetje techniek is het me tot op heden gelukt om uit het gips (of erger) te blijven. Het feit dat ik het allemaal kan navertellen is toch voor een groot deel gewoon geluk geweest. Besef dat je als motorrijder ongeveer 4 maal zo veel kans maakt om bij een ongeval betrokken te raken dan een automobilist. Dit verhoogde risico, en de immer voortdurende twijfel over het al of niet bezitten van voldoende voertuigbeheersing, was voor mij een reden om op zaterdag 15 mei jl. naar Emmen af te reizen voor de “Techno namiddag” die bij een rijvaardigheidcentrum was georganiseerd voor de Laverdaclub. Omdat er nogal wat verwarring was ontstaan over de aanvangstijd was ondergetekende ruim een uur te vroeg. Maar het weer was goed en onder het genot van een kop koffie kon ik alvast de kunst af kijken van andere cursisten die op de baan aan het oefenen waren. Rond 16:30 kwam de Rolf Speelman, onze instructeur van het rijvaardigheidcentrum Dibo, aanlopen en plaatste meteen een snedige opmerking over de geweldige opkomst. Ik moet hem wel gelijk geven want bij 6 raakte ik de tel ook kwijt. Gezamenlijk kwamen we tot de conclusie dat het merendeel van de leden over een dusdanige rij-ervaring moest beschikken dat zo’n instructie totaal overbodig was. Er werd gestart met een interactieve presentatie waarbij een aantal specifieke valkuilen voor motorrijders werden aangestipt. Aan de hand van een paar simpele voorbeelden werd duidelijk gemaakt dat je als motorrijder vaak niet wordt gezien. Hierdoor ontstaan vaak gevaarlijke situaties waarin je juist niet in verzeild wilt raken. Er werden zeer nuttige tips gegeven om eventuele risico’s zo laag mogelijk te houden. Een bijzonder interessant onderdeel van de presentatie ging over snelheid, reactiesnelheid en de remweg benodigd om tot stilstand te komen. De vraag “Hoe lang de remweg van een auto is die in een gelijksoortige situatie slechts 10 km. sneller gaat dan de auto die 30 km per uur rijdt en op tijd stopt voor een overstekend kind”, werd door iedereen verkeerd beantwoord. Tot ieders verbazing toonde de computeranimatie geen remweg bij de snellere auto. Oeps, uitkijken bij het oversteken kinderen! Het dateren van banden kwam ook nog even aan de orde. Zeker interessant voor diegenen die net een oude brommer hebben gekocht en willen weten hoe oud de banden zijn die eronder zitten.

Na dit leerzame theoretische deel gingen we naar de slipbaan voor het praktische deel van de sessie. Omdat we de motoren meenamen was ik heel even in de veronderstelling dat we op onze eigen fietsen de baan op zouden gaan. Voor het slipgedeelte van de sessie was dit gelukkig niet nodig. Er stond een vreemd gedrocht op ons te wachten met wel erg veel wielen. Op een aangepaste Yamaha Diversion
met zijwielen mochten we proberen een noodstop te maken. Het was de bedoeling om op een spekgladde baan met een gangetje van rond de 50 km per uur volop in de ankers te gaan en de wielen te laten blokkeren. Omdat iedereen een beetje twijfelend naar de vreemd uitziende Japanner bleef kijken, en mede omdat de tijd doortikte, besloot ik maar om als eerste proefkonijn op de fiets te stappen. Het eerste wat je moest doen was de fiets om laten vallen en je benen niet uit te steken. Klinkt erg makkelijk maar probeer maar eens zo’n reflex uit te schakelen! Vervolgens naar het eind van de baan rijden, keren (valt ook niet mee met zo weinig grondspeling) en dan het gas erop en doorschakelen maar. Bij het natte deel van de baan aangekomen kneep ik volop in de voorrem die prompt blokkeerde. Wat er toen gebeurde laat zich raden, de voorpartij brak uit en ik dreigde onderuit te gaan. Dit laatste werd gelukkig verhinderd door de constructie aan de zijkant van de motor. Erg leerzaam en ook leuk om eens een paar keer bewust de absolute controle over een motorfiets te verliezen. Na de blokkerende voorrem ook nog een run met een geblokkeerde achterrem die als resultaat een wel erg lange remweg opleverde. Als afsluiter een gecombineerde voor- en achterrem blokkering die, in mijn geval, een redelijk korte remweg opleverde. Dat het ook mogelijk was om op het circuit op drie wielen te blijven rijden werd aangetoond door Rene Kriek. Het zou me niet verbazen als die extra wielen binnenkort op z’n eigen motor pronken.  Zonder uitzondering vond iedereen het een zeer geslaagde en leerzame middag die wat mij betreft best wel iets langer had mogen duren.

Ciao,

Theo Jongerling